Bezpieczne dziecko - cz. 1 Dziecko spadło z łóżka! co robić?

Emilka po raz pierwszy doznała wypadku, który mógł mieć poważne znaczenie dla jej zdrowia lub nawet życia.

Emilka spadła z łóżka na panele uderzając tyłem głowy. Niestety nie było mnie przy tym i nie wiem jak to dokładnie wyglądało. Tak Tak wyszłam na sekundę z pokoju zostawiając ją z  dwiema kuzynkami - mój błąd-  gdy wychodziłam bawiły się na podłodze nie mam pojęcia jak doszło do tego że znalazła się na łóżku i że spadła - wolę tego nie dochodzić.

Wracając do tematu upadku, gdy usłyszałam uderzenie i płacz  - byłam przerażona nie wiedziałam co się stało. Już po sekundzie Emilka była w moich ramionach, starałam się ją uspokoić oraz dowiedzieć co się wydarzyło. Dziewczynki próbowały wyjaśnić sytuację, a ja wpadłam w panikę i strach.

Zupełnie nie wiedziałam co robić!

 I dlatego chcę napisać ten post oraz inne na temat bezpieczeństwa  i pierwszej pomocy w sytuacjach zagrożenia. 

Dziecko upada / spada z łóżka, kanapy itp

Co robimy?

• Najpierw należy nie wpadać w panikę! wiem łatwo się mówi, ale naprawdę tylko zdrowy rozsądek pomoże nam opanować sytuację!
• Następnie starajmy się uspokoić dziecko oraz ukoić jego ból - możemy schłodzić czymś miejsce uderzenia na przykład mokrym zimnym opatrunkiem. Możemy również podać dziecku pierś jeżeli nadal karmimy - mleko matki działa uspokajająco. 
• Sprawdź dokładnie, czy nie ma na główce guza albo siniaka na ciele. Zrób to uważnie oglądając całe ciałko malca, zwłaszcza głowę. Gdy zaobserwujesz zaczerwienione miejsca obłóż je zimnym obkładem, aby zapobiec obrzękowi.
• Następnie uważnie obserwujemy dziecko -zwracamy uwagę głównie na zachowanie.  
• Staramy się nie usypiać dziecka przez około 3 godziny- podczas snu nie zaobserwujemy niepożądanych zachowań jak również podczas snu szybciej puchnie mózg, co może być spowodowane upadkiem - a to może się skończyć niedotlenieniem.

Na co zwracać uwagę:

• wymioty 
• nieokreślony płacz dziecka
• trudności z jedzeniem
• gorączka
• otępienie, 
• apatyczność 
• jakikolwiek dziwne zachowanie odbiegające od normy 

wtedy koniecznie skonsultuj się z lekarzem!

Jeżeli cokolwiek niepokoi cię w zachowaniu dziecka udaj się do lekarza- swojego pediatry lub pogotowie - jak to mówią lepiej dmuchać na zimne!

Nasza pigułka w skrócie :)

Zachęcam do pobrania

 

 

Takie sytuacje jak nasza zdarzają się pewnie bardzo często, ale dla każdego rodzica związane są z chwilą grozy i strachu - sama wiem co czułam.

Najgorsze były wyrzuty sumienia i poczucie winy.

Emilka nie miała na szczęście nawet zaczerwienienia, żadnych siniaków guzów, zero niepożądanych objawów - ale nadal ją obserwuje mimo, że minęło 24 h.

Z pewnością to nie ostatni nasz upadek, zwłaszcza, że teraz wstaje wszędzie chwytając się nawet ścierki na krześle :/

Wam , życzę jak najmniej takich sytuacji - mam nadzieje, że wpis się podoba i zostanie w pamięci bez konieczności korzystania z niego :)

Jeśli jednak spotkało was coś podobnego czekam na wasze historie w komentarzach.

Czy wy też macie takie poczucie Winy? Ja nie mogłam spać w nocy - nie darowałabym sobie gdyby się coś stało!